Het ego als assistent? Hoe verhoudt dit zich tot Een Cursus in Wonderen
Vaak wordt het ego neergezet als de “boosdoener” in ons leven: dat innerlijke stemmetje dat oordeelt, angst zaait of ons afscheidt van anderen. Maar wat nu als we het ego eens op een andere manier zouden bekijken?
Stel dat we het ego zien als een dienaar of waarschuwende assistent die ons helpt navigeren in de wereld van vormen. Niet als leider, maar als iemand die een seintje geeft wanneer we misschien doorslaan of uit balans raken.
Een simpel voorbeeld: je bent in een jolige bui en geeft te veel geld uit. Het ego zegt: “Ho, rustig aan, straks kom je tekort.” Is dat dan niet een nuttig signaal? En wordt het ego niet juist groter en dwingender wanneer we het ontkennen of negeren? Misschien wil het gewoon gezien en erkend worden voor zijn input, zonder dat we het de leiding geven.
Wat zegt Een Cursus in Wonderen hierover?
De cursus is duidelijk: het ego is een illusie. Het is een denksysteem gebaseerd op angst, schaarste en afscheiding. Het kent de waarheid niet en kan ons daarom nooit echt leiden naar geluk of vrede.
Toch zegt de cursus niet dat we het ego moeten bestrijden of onderdrukken. Integendeel: het belangrijkste is dat we het leren herkennen. Want alleen door te zien dat we in het ego-denken zijn gestapt, kunnen we opnieuw kiezen – dit keer voor de leiding van de Heilige Geest, die wél in lijn staat met liefde en waarheid.
Het ego als waarschuwingslampje
Je zou kunnen zeggen: het ego is niet zozeer een betrouwbare assistent, maar eerder een waarschuwingslampje op je dashboard. Zodra het oplicht, weet je: “Ah, ik denk nu vanuit angst of schaarste.” Op dat moment kun je besluiten het stuur niet door het ego te laten overnemen, maar te kiezen voor een rustigere, liefdevollere innerlijke gidsing.
Hoe ga je er praktisch mee om?
-
Herken het ego. Merk op dat je in een angstige of beperkende gedachte schiet.
-
Weersta de verleiding om te vechten. Het ego groter maken door het te onderdrukken werkt averechts.
-
Glimlach ernaar. Zie het als een seintje, een vriendelijk lampje dat zegt: “Je bent even afgedwaald.”
-
Kies opnieuw. Nodig de Heilige Geest (of hoe jij jouw innerlijke gids noemt) uit om de situatie opnieuw te zien in het licht van liefde.
Conclusie
Het ego hoeft geen vijand te zijn die we koste wat kost moeten negeren. We kunnen het zien, erkennen en zelfs bedanken voor het signaal dat het ons geeft. Maar daarna leggen we de leiding terug bij onze ware gids: de stem van liefde.
Op die manier wordt het ego niet groter, maar juist kleiner. Want elke keer dat we het herkennen zonder erin mee te gaan, verliezen zijn illusies hun kracht – en groeit ons vertrouwen in de waarheid die ons werkelijk leidt.
Jacco