Les 194 – Onvoorwaardelijk vertrouwen in plaats van krampachtig plannen
“Ik plaats de toekomst in de Handen van God.”
Het klinkt misschien mystiek of zwaar, maar deze zin uit Een Cursus in Wonderen is allesbehalve dat.
In de kern is het een uitnodiging tot rust. Tot loslaten. Tot innerlijke vrijheid.
Tot onvoorwaardelijk vertrouwen.
Wat bedoelt de cursus hiermee?
De cursus stelt dat we bijna voortdurend bezig zijn met het managen van de toekomst. We proberen te voorspellen, te controleren, veilig te stellen. We maken lijstjes, bedenken scenario’s, en piekeren over wat er allemaal mis kan gaan.
Maar dit alles komt meestal niet voort uit vertrouwen, maar uit angst.
Angst om te falen. Angst om iets te verliezen. Angst om het niet goed te doen.
Les 194 zegt: stop daarmee.
Laat de toekomst niet langer bepalen hoe je je nu voelt. Geef de toekomst uit handen, niet omdat je opgeeft, maar omdat je eindelijk echt wilt vertrouwen.
Wat is onvoorwaardelijk vertrouwen?
Onvoorwaardelijk vertrouwen betekent dat je leert vertrouwen zonder garanties.
Zonder zekerheden.
Zonder controle.
Het is de bereidheid om te zeggen:
“Ik weet niet precies hoe het gaat lopen.
Maar ik vertrouw erop dat ik geleid word.
Wat ik ook tegenkom, ik zal ermee om kunnen gaan.”
Dat is geen passiviteit, maar een diepe innerlijke kracht. Het is weten dat er iets groters met je meegaat, of je dat nu God noemt, de Liefde, de Bron, of simpelweg het Leven zelf.
Praktisch toegepast: vertrouwen in plaats van stress
Stel, je moet een belangrijk project opstarten of een bedrijfsplan schrijven. Je hoofd slaat op hol.
Hoeveel moet je binnenhalen? Wat als het niet lukt? Wat als je jezelf overschat?
Dan helpt deze les je herinneren:
Je hoeft het niet allemaal nu te weten.
Je hoeft het niet perfect te doen.
Je hoeft alleen stap voor stap te luisteren, te handelen, en los te laten.
Maak je plan, doe je best, maar leg de uitkomst in handen van iets groters. Dat is onvoorwaardelijk vertrouwen.
Onvoorwaardelijk vertrouwen is kiezen voor vrede
Het mooie is: zodra je de toekomst uit handen geeft, komt er ruimte. Rust. Adem.
Je hoeft jezelf niet meer te bewijzen.
Je hoeft niet elke mogelijkheid af te dekken.
Je bent in het nu. En het nu is altijd veilig.
Je herkent: ik ben niet alleen. Ik word gedragen.
Dat is geen wensdenken, dat is een diep innerlijk weten dat langzaam groeit als je blijft oefenen met deze les.
Tot slot
“Ik plaats de toekomst in de Handen van God” is geen ontsnapping aan verantwoordelijkheid.
Het is het tegenovergestelde: het is kiezen voor een andere bron van kracht dan angst.
Een keuze voor vertrouwen, rust en overgave.
Het is zeggen:
“Ik geef de toekomst uit handen,
en vertrouw erop dat liefde mij de weg wijst.”
Dat is onvoorwaardelijk vertrouwen.
En precies daar, in dat stille midden, begint ware kracht.
Jacco
Reactie plaatsen
Reacties