In het Nu: De poort naar vrede
Les 157 – Een Cursus in Wonderen
"In Zijn Aanwezigheid wordt het heden de enige tijd."
Deze zin vormt het hart van Les 157 uit Een Cursus in Wonderen. Toen ik deze les las, voelde het alsof ik midden in een Zen-koan was beland, een eenvoudige maar diepe waarheid die je niet met je hoofd kunt begrijpen, maar met je hart moet ervaren.
De Cursus zegt: alleen in het nu-moment kun je God of het Licht, de Bron, het Zijn, werkelijk ervaren. Het verleden bestaat niet meer. De toekomst is er nog niet. Alleen dit ene moment is werkelijk. Alles wat je zoekt; rust, betekenis, liefde, heelheid, is nu beschikbaar, als je bereid bent je af te stemmen op wat is, in plaats van wat was of misschien komt.
De denkgeest als instrument, niet als meester
Wat deze les nog dieper maakt, is het besef dat onze denkgeest, oftewel het ego, in wezen een hulpmiddel is. Zoals ook wordt uitgelegd in het boek Waarom Boeddhisme werkt van Robert Wright, is het ego ontstaan als een overlevingsmechanisme, een evolutionair instrument om ons fysieke lichaam te beschermen en te navigeren door een wereld vol dreigingen.
Daar is niets mis mee. Sterker nog: het is functioneel. Maar ergens onderweg zijn we een fundamentele vergissing gaan maken: we zijn gaan geloven dat we onze gedachten zijn.
Dat wat ooit een handig waarschuwingssysteem was, is ons gaan beheersen. We verwarren de stem van het ego met waarheid.
Maar we zijn niet onze gedachten.
We hebben gedachten.
En we hebben de vrijheid om te kiezen naar welke stem we luisteren.
De Cursus reikt ons een alternatief aan: gebruik je denkgeest als instrument, maar stel hem ten dienste van de Heilige Geest, dat wil zeggen: laat je leiden door liefde in plaats van angst. Door rust in plaats van controle. Door waarheid in plaats van illusie.
Zen en het heilige Nu
In de Zen-traditie draait alles om het directe ervaren van het moment. Geen verhalen, geen theologie, geen verwachting. Alleen zitten. Alleen ademen. Alleen dit.
Zen-meesters zeggen:
“Voor verlichting: hout hakken, water dragen. Na verlichting: hout hakken, water dragen.”
Het leven verandert niet. Maar jij verandert.
Als je het ego niet langer voorop laat lopen, maar je opent voor het nu, komt er iets in je vrij. Dan komt er ruimte voor wat de Cursus ‘een ervaring van tijdloosheid’ noemt. Een glimp van vrede die niet afhankelijk is van omstandigheden.
Tijd is een illusie van het ego
De denkgeest houdt zich bezig met tijd: herkauwen van het verleden, plannen maken voor de toekomst. Maar het ware leven speelt zich alleen in het nu af.
Daar, in het enige moment dat er werkelijk is, kan het ego niet overleven. Want het nu vraagt geen verdediging. Geen oordeel. Geen angst. Alleen maar aanwezigheid.
In het nu hoef je niets te worden, want je bent al volledig.
Oefening voor vandaag
-
Neem een paar keer per dag een moment om stil te worden.
-
Erken dat je gedachten hebt, maar dat je ze niet bent.
-
Zeg zachtjes in jezelf:
“Ik geef mijn denkgeest vandaag aan de Heilige Geest.”
“Alleen het heden is werkelijk.”
“Ik ben nu aanwezig.” -
Voel wat er dan gebeurt. Niet forceren. Alleen toelaten.
Tot slot
Les 157 is als een uitnodiging tot wat Zen ‘satori’ noemt: een directe ervaring van het nu. Niet door te denken, maar door te zijn.
Onze denkgeest is niet de vijand. Het is een krachtig instrument als we het gebruiken in dienst van liefde in plaats van angst.
Of je nu Een Cursus in Wonderen volgt, Zen beoefent, of gewoon op zoek bent naar meer rust: deze les wijst je naar dezelfde tijdloze waarheid. Het enige moment dat telt is nu. En in dat nu ontdek je wie je werkelijk bent.
"Jij bent de wereld, jij bent de hemel, jij bent het moment. Laat het toe. En je zult zien: God is hier."
Jacco
Reactie plaatsen
Reacties