De Mist Laten Optrekken: Terug naar Onze Natuurlijke Staat van Zijn
Vandaag bestudeer ik les 149 van Een Cursus in Wonderen. Een herhalingsles die ons terugbrengt naar twee essentiële inzichten:
“Genezing is het middel waarmee ik de wereld en mezelf bevrijd van illusies” (les 137) en
“De hemel is de beslissing die ik moet nemen” (les 138).
De cursus nodigt ons voortdurend uit om terug te keren naar onze natuurlijke staat van zijn, een staat van vrede, liefde en verbondenheid. Deze staat is niet iets dat we hoeven te creëren, maar iets dat we ons slechts hoeven herinneren. Want in essentie zijn we die vrede al. Voor de een lijkt die herinnering echter makkelijker dan voor de ander. Dat verschil komt meestal niet door wie we zijn, maar door de hoeveelheid blokkades die we in onszelf hebben opgebouwd.
Wanneer het werkgeheugen volloopt
Soms voelt het leven als een dikke mist. Zeker op momenten waarop je veel "aan je hoofd hebt" – werk, verplichtingen, zorgen, afleidingen. Je systeem raakt dan overprikkeld, je zicht vertroebeld. Je natuurlijke helderheid wordt tijdelijk onbereikbaar. In de meeste gevallen helpt een goede nachtrust al om weer wat licht te zien. Maar soms zit die mist dieper, dan zijn het patronen van denken, geloven en reageren die ons gevangen houden in angst of controle.
Bevrijding begint vanbinnen
De cursus leert dat genezing van de wereld begint bij het genezen van jezelf van angst. Wanneer jij terugkeert naar vrede, help je automatisch mee aan het helen van het collectieve bewustzijn. Niet door actie, maar door jouw innerlijke staat van zijn. Je doet het dus niet alleen voor jezelf, je doet het voor de hele wereld.
Elke keer dat jij kiest voor liefde in plaats van oordeel, voor vertrouwen in plaats van controle, wordt de wereld een beetje mooier. Letterlijk. Dat is geen poëtisch idee, het is een wetmatigheid van bewustzijn.
Gelukslogica: de enige keuze die telt
Ik noem dit vaak gelukslogica. Want in essentie hoef je maar één keuze te maken:
Wil ik gelukkig zijn, of vasthouden aan mijn gelijk, mijn pijn, mijn verhaal?
Echt geluk is niet hetzelfde als genot of externe beloning.
Het is een innerlijke staat van vrede, een staat die niet afhankelijk is van omstandigheden. En het is die staat die ons leidt, beschermt en inspireert om leven te kunnen met alles wat het brengt. Inclusief de rauwe kantjes van het ego, die blijven opduiken zolang we hier zijn.
Een levenskunst die ons herinnert aan wie we zijn
Spirituele beoefening, of het nu meditatie is, stille reflectie of het bestuderen van ECIW, helpt ons herinneren wie we werkelijk zijn. Geen slachtoffer van omstandigheden, maar een kanaal van liefde. Geen machine die moet presteren, maar een ziel die zich mag herinneren.
Les 149 herinnert mij eraan dat ik elke dag opnieuw die keuze mag maken:
De hemel is de beslissing die ik moet nemen.
Niet morgen, niet als alles beter is. Nu.
En dus vraag ik jou:
Wat kies jij vandaag?
Wil je gelijk of wil je vrede?
Wil je de mist in stand houden of laat je haar optrekken?
Wil je nog langer wachten of keer je terug naar wie je werkelijk bent?
De weg terug is eenvoudig, maar niet altijd gemakkelijk. Toch is het de enige weg die echt gelukkig maakt.
Jacco
Reactie plaatsen
Reacties