
De kracht van begrip en innerlijk weten
Op weg naar les 145 van Een Cursus in Wonderen
Waarom begripsvorming essentieel is
Een van de eerste uitnodigingen die Een Cursus in Wonderen (ECIW) ons aanreikt, is het belang om vertrouwd te raken met de begrippen die de cursus hanteert. Woorden als vergeving, illusie, wonder, de Zoon van God of de Heilige Geest krijgen binnen ECIW een betekenis die vaak wezenlijk anders is dan hoe wij ze in het dagelijks leven gebruiken.
Zonder dit besef, en zonder verdieping in deze begrippen, kan de cursus verwarrend lijken, of zelfs tegenstrijdig. Daarom is het essentieel om het tekstboek te lezen, niet als een studieboek dat je intellectueel probeert te doorgronden, maar als een geleide reis van herkenning. Een reis terug naar een innerlijk weten dat nooit echt verdwenen is.
Door daarnaast trouw de lessen te doen zoals ze zijn opgebouwd, ontvouwt zich een innerlijke herprogrammering: van angst naar liefde, van oordeel naar vergeving, van verwarring naar vrede. Iedere les is op zichzelf waardevol, maar juist de structuur, het ritme en de herhaling waarin de cursus ons stap voor stap meeneemt, is de ware kracht van deze transformatie.
De waarheid vraagt om een ander zintuig
De waarheid zoals de cursus die bedoelt, is niet met onze vijf zintuigen waar te nemen. Onze ogen zien vormen, onze oren horen geluiden, onze tastzin voelt texturen, maar al deze waarnemingen zijn onderdeel van de droom, het toneelstuk van de wereld die het ego heeft opgebouwd.
"Niets wat ik zie betekent iets." Les 1
Toch is er een ander zintuig "een zesde zintuig" waarmee we kunnen herinneren. Geen zintuig in fysieke zin, maar een stille ontvankelijkheid. Het is de plek in ons waar de Heilige Geest spreekt. Die zachte innerlijke stem, dat stille weten, dat gevoel van diepe herkenning.
Dit zesde zintuig kunnen we oefenen, ontwikkelen en verfijnen. Bijvoorbeeld door:
-
meditatie
-
gebed
-
yoga
-
of andere vormen van spirituele oefening
Alles wat ons helpt onze aandacht van de buitenwereld terug te trekken naar binnen. Daar, in de stilte van ons hart, kunnen we de waarheid ervaren zoals de cursus die ons aanreikt. Niet als concept, maar als directe ervaring van liefde en eenheid.
Verdieping in les 145: “Mijn denkgeest herbergt alleen wat ik denk met God”
Les 145 is een herhaling van lessen 129 en 130:
-
Les 129: “Voorbij deze wereld is een wereld die ik verlang”
-
Les 130: “Het is onmogelijk twee werelden te zien”
Deze herhalingsles herinnert ons eraan dat er geen dualiteit is in ons denken wanneer we met God denken. Onze denkgeest is dan één, eenvoudig en stil. In die stilte worden onze waarnemingen niet langer gestuurd door oordelen, angsten of verlangens, maar door de wens om werkelijk te zien.
En wat betekent dat in de context van de cursus?
Zien is niet kijken met de ogen.
Zien is waarnemen met het innerlijk oog "met het zesde zintuig".
Het is het herkennen van de waarheid achter de vorm.
Het is de bereidheid om voorbij het lichaam te kijken en de aanwezigheid van Liefde in alles en iedereen te aanvaarden.
“Mijn denkgeest herbergt alleen wat ik denk met God”
is een erkenning van de zuivere kern in ons,
waar geen conflict is.
Deze les is een herinnering aan wie we werkelijk zijn, aan wat altijd waar was, en nooit veranderd is, ondanks de droom van afscheiding die we als werkelijkheid zijn gaan beschouwen.
Een uitnodiging aan jou
Wanneer je deze les op je laat inwerken, nodig ik je uit om ruimte te maken voor stilte. Misschien door even te mediteren na het lezen. Misschien door een wandeling te maken met deze gedachte als gezelschap. Of misschien gewoon door vandaag iets zachter te zijn, voor jezelf en voor een ander.
De waarheid heeft geen haast.
Maar ze wacht geduldig op onze bereidheid om haar te willen zien
en op een andere manier te willen zien.
Jacco
Reactie plaatsen
Reacties