Onvoorwaardelijke Liefde
Vandaag gaat de les over geluk. Geluk als verlengstuk van liefde. In Een Cursus in Wonderen worden God en Liefde aan elkaar gelijkgesteld. God is Liefde. Geen abstracte, kille liefde, maar pure, onvoorwaardelijke Liefde. En dat raakt me diep. Want het betekent dat ware Liefde niets nodig heeft. Geen voorwaarde, geen wederkerigheid, geen bewijs. Het is er gewoon. En het mooie is: die Liefde kunnen we ervaren, altijd en overal. Simpelweg omdat het onze ware aard is.
De Cursus definieert Liefde niet als iets wat komt en gaat, afhankelijk van omstandigheden of personen. Nee, Liefde is dat wat overblijft wanneer angst en oordeel zijn verdwenen. Liefde is wie we werkelijk zijn, voorbij onze verhalen, rollen, angsten en verlangens. En vanuit die Liefde ontstaat ook echt geluk. Niet het geluk van 'iets krijgen', maar het geluk van herinneren wie je bent.
Maar wat staat die Liefde en dat geluk dan in de weg?
De Cursus is daar helder over: het zijn onze oordelen, onze gehechtheid aan het ego, het geloof in af-gescheidenheid. Onze meningen, die we vaak zo belangrijk vinden, houden ons gevangen in dualiteit. In “ik” versus “de ander”. We willen gelijk krijgen, onszelf bewijzen, beter zijn. Terwijl Liefde juist géén mening nodig heeft. Ze is. Ze omarmt. Ze maakt geen onderscheid. En precies daar zit de sleutel.
We leven in een wereld waarin we continu worden beïnvloed, bewust én onbewust. Reclames vertellen ons dat we pas gelukkig zijn als we dat ene product kopen, als we er op een bepaalde manier uitzien, of succes behalen volgens andermans maatstaven. En als je dat allemaal even niet hebt? Dan zou je dus, volgens die logica, ook geen geluk ervaren.
Maar dat is een leugen. En dat voelen we diep vanbinnen ook. Want echt geluk is niet afhankelijk van wat je bezit of hoe anderen je zien. Het is een toestand van herinnering. Herinnering aan wie je werkelijk bent, in Liefde, in God.
De weg naar die onvoorwaardelijke Liefde en dat diepe geluk begint met stilte. Met eerlijk naar binnen durven kijken. Met de bereidheid om je oordelen los te laten. Om te stoppen met zoeken buiten jezelf, en de waarheid in jezelf te durven aanvaarden. Geen grote theorieën, geen spirituele trucs. Alleen maar dit: durf stil te zijn, durf aanwezig te zijn en je zult Liefde herinneren. En daaruit vloeit het geluk dat je nooit verlaten heeft.
Jacco
Reactie plaatsen
Reacties